[SF](SHINee):
You're my Juliette
author:
AlmightyTeoy
rate: PG
แรงบันดาลใจ : >>>>
♥
"ไม่ใส่ ยังไงก็ไม่ใส่ เข้าใจม้ายยยย" เสียงหวานตะโกนลั่นใส่อีกคนทันทีที่อีกฝ่ายพูดจบ
"โธ่ แกอ่ะ ใส่เป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ อีกอย่างงานนี้เป็นงานเลี้ยงใส่หน้ากาก ไม่มีใครจำแกได้หรอก"
"ไม่เอา!! ให้ตายก็ไม่ใส่หรอกชุดผู้หญิง เชิญใส่ไปคนเดียวเถอะ
อนยู "
"ฉันก็ไม่อยากใส่เหมือนกัน" อนยูพูด "แต่
พี่อีจุน บอกว่าจะพาฉันไปเปิดตัวในงานเลี้ยง แต่ต้องใส่เป็นชุดผู้หญิงไป" ร่างเล็กก้มหน้าลง "ฉันก็แค่อยากให้นายใส่เป็นเพื่อนฉันหน่อย แต่ถ้าแกไม่ใส่ก็ไม่เป็นไร ㅠ ㅠ"
น้ำเสียงเศร้าๆของคนหน้าเด็ก(?)ทำให้ร่างบางรู้สึกผิดขึ้นมา
"ก็ได้ๆฉันยอมแล้ว หยุดทำอย่างนั้นสักที"
"เย้ แกเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเลยนะ มาม่ะ มาจุ๊บที"
"เฮ้ยๆ ไปไกลๆเลยเดี๋ยวจะโดน"ร่างบางรีบหนีอนยูที่วิ่งมาหา เอ่อ รู้สึกเห็นเหมือนเต้าหู้วิ่งได้เลยแฮ่ะ
"เช่อะ ก็ได้ แล้วเจอกันวันงาน อย่าลืมใส่ชุดสวยๆล่ะ" พูดจบก็รีบออกไปเพราะพี่อีจุนโทรมาตามพอดี ><
"เฮ้อ อิจฉาคนมีความรักจัง"เสียงหวานบ่นพึมพำ "แล้วฉันจะเจอคนที่ใช่บ้างไหมนะ"
ก็อกๆๆ
"เจ้านายครับ มีคนมาติดต่อเรื่องเสื้อคอลเลกชั่นใหม่ครับ"
"โอเค ฉันจะไปเดี๋ยวนี้" โอ๊ยยย อยู่ดีๆก็คิดอะไรไม่รู้ เพราะอนยูคนเดียวเลย ฮึ
"หือ ไปงานเลี้ยงบริษัทนายนะเหรอ" เสียงเข้มถามคนที่อยู่ปลายสาย
"ใช่ รับรองงานนี้สาวสวยพรึบ เผื่อแกจะเจอคนที่ถูกใจ จะได้เลิกบ้าทำแต่งานสักที"
"เฮ่อะ อีจุนพ่อคนมีความรัก พ่อคนรักแฟนมากกว่างาน"
"มันแน่อยู่แล้ว ก็อนยูน่ารักขนาดนั้นจะไม่ให้รักได้ไง"
"พอ หยุดเลย หยุด ตกลงฉันจะไปงานเลี้ยงแกแล้วกัน"เสียงเข้มรีบห้าม ก่อนที่คุณเพื่อนมันจะเพ้อไปมากกว่านี้
"ดีมากเพื่อนเลิฟ แล้วเจอกัน"พูดจบก็วางสายไป
"เฮ้อ อิจฉามันจัง" ร่างสูงบิดขี้เกียจแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ระเบียง มองลงไปยังท้องถนนที่มีผู้คนมากมาย
"เมื่อไรฉันจะมีบ้างนะ"
งานเลี้ยงบริษัทจุนอน (อีจุน+อนยู ฮิ้ววว)
"ทำไมคนเยอะอย่างนี้นะ แล้วฉันจะหาไอ้เต้าหู้เจอมั้ยเนี่ย" ร่างบางบ่นแต่ก็ยังเดินหาอนยูต่อไป
โดยที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่า เวลาเดินผ่านใครก็ตามทุกคนเป็นต้องหันมามอง เพราะวันนี้ร่างบางใส่ชุดเดรสชีฟองสีชมพู บวกกับหน้ากากสีทองที่สวยงาม แค่นี้ก็มีเสน่ห์ดึงดูดผู้คนได้มากมาย รวมทั้งเจ้าของร่างสูง ที่ดึงดูดจิตใจของหญิงสาวทุกคนคนนี้ด้วย
"เฮ้ย" มือหนาตบเข้าที่ไหล่ ร่างสูงถึงกับสะดุ้ง
"อ้าว ไอ้บ้าอีจุนเล่นอะไรตกใจหมด"
"แหม่ๆ เดี๋ยวนี้ทำเป็นขวัญอ่อน มันแต่มองใครฮ่ะไม่สนใจเพื่อนเลย"
"ไม่ต้องมาแซวเลยขอร้อง ไหนแฟนแกล่ะ?"
"นั่นไง" อีจุนชี้ไปที่ผู้หญิงสองคนที่กำลังคุยกัน
ร่างสูงมองตามไปก็พบว่าเป็นผู้หญิงชุดชมพูคนที่เขามองอยู่กับผู้หญิงอีกคนท่าทางน่ารักแต่น้อยกว่าผู้หญิงของเค้า(?)นิดนึง
"ไหนแกบอกว่าแฟนแกเป็นผู้ชายไง นั่นมันผู้หญิงทั้งคู่เลยนะเว้ย"
"ฮ่าๆ ไอ้เพื่อนเลิฟครับ นั่นนะผู้ชายทั้งคู่โว้ย แต่พอแต่งหญิงแล้วสวยกว่าผู้หญิงอีก"
"เออๆ ว่าแต่แฟนแกคนไหนล่ะ?" โอม จงไม่ใช่ชุดชมพูคนนั้นด้วยเถิด
"ก็ชุดสีส้มไง น่ารักป่ะล่ะ"อีจุนตะโกน "อนยูทางนี้ๆ"
"เสียงพี่อีจุนนี่" มองซ้ายมองขวา "อ่ะนั่นไงอยู่ตรงบันไดนั่น" อนยูโบกมือกลับไป "ป่ะแกไปกับฉัน" พูดจบก็ลากเพื่อนแสนสวยไปหาอีจุนด้วยกัน
ร่างบางเดินตามเพื่อนมา เมื่อมาถึงก็เจอกับสายตาของคนร่างสูงที่ยืนข้างๆอีจุน ก็รู้สึกเขินขึ้นมา
"แฟนใครเนี่ย น่ารักจัง" อีจุนดึงแก้มอนยู
"บ้า พี่อีจุนอายเพื่อนมั้งดิ" คนบ้า เค้าเขินนะ><
"แฮ่กๆ คุณ..คุณอีจุนครับ ถึงเวลากล่าวเปิดงานแล้วครับ" เลขาส่วนตัวของอีจุนวิ่งมารายงาน
"อือ จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ
ซึงโฮ " หันมาหาคนตัวเล็ก
"อนยูไปกับพี่นะ แล้วก็นายไอ้เพื่อนเลิฟ ดูแลเพื่อนของอนยูด้วย เข้าใจ๊จจจ"
"เออ จะไปไหนก็ไปป่ะ" ร่างสูงตอบอย่างรำคาญ
และแล้วที่ตรงนั้นก็เหลือเพียงร่างสูงกับร่างบางเท่านั้น
ร่างสูงมองคนตรงหน้า เฮ้อ น่ารักจังเลย ~ ♥
"เออ หน้าผมมีอะไรติดหรือเปล่า" ร่างบางถามคนตรงหน้าที่เอาแต่จ้องอยู่ได้ รู้มั้ยว่ามันเขินนะเฟ้ย >///<
"ปะ..เปล่าครับ คือ..เอ่อ..ไปรอดูพวกนั้นตรงหน้าเวทีดีไหมครับ" ร่างสูงไม่รู้จะทำอะไรดี เฮ้อ แล้วจะจีบเขาได้ไหมเนี่ยตู ㅠ ㅠ
"อ่า ครับ"ร่างบางเดินนำหน้าไป แต่อยู่ดีๆก็สะดุดเท้าตัวเองซะงั้น
"อ๊ากก ตายแน่ๆ" ร่างบางคิด "แต่ทำไม มันไม่เจ็บเลยล่ะ"
ร่างบางจึงลืมตาขึ้นก็พบกับใบหน้าของร่างสูงที่อยู่ใกล้ชนิดหายใจรดกัน
"เอ่อ ขอบคุณนะครับที่ช่วยไว้" โอ๊ย ตายๆทำไมหน้าเราร้อนอย่างนี้นะ *///*
"ไม่เป็นไรครับ ผมว่าเดี๋ยวเราเดินไปพร้อมกันดีกว่านะ" พูดจบก็เอื้อมมือไปจับมือร่างบางแล้วเดินไปพร้อมกัน
"ขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกคนนะครับที่มาร่วมงาน"อีจุนกล่าวปิดท้าย แล้วจูงมืออนยูลงจากเวที
"และแล้วไฮท์ไลท์ของงานก็มาถึง นั่นคือการเต้นรำนั่นเองนะครับ เชิญทุกคนเลยครับ"
จงฮยอน พิธีกรประจำงานได้ประกาศออกมา
"ช่วยให้เกียรติเต้นรำกับผมได้ไหมครับ"ร่างสูงหันไปเชิญร่างบาง
"แต่ฉันเต้นรำไม่เก่งนะ"เสียงหวานตอบกลับมา
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"ยื่นมือไปหาร่างบาง
"กะ..ก็ได้ครับ" ยื่นมือไปจับกับมือร่างสูง
ทั้งคู่เต้นรำด้วยกันอย่างเขินอาย ต่างคนก็ต่างเงียบไม่มึใครกล้าพูดก่อน
"วันนี้คุณสวยมากเลยนะ"ร่างสูงเอ่ยปาก
"ขอบคุณครับ แต่ถ้าชมผมว่าหล่อจะดีกว่านะครับ" ร่างบางทำปากพองอมลมไว้เต็มแก้ม ปกติไม่ชอบให้ใครมาชมว่าสวย แต่ทำไมเขาชมแล้วเราต้องเขินด้วยนะ อ๊ากก ㅎ ㅅ ㅎ
"ฮ่าๆ ชมว่าสวยนะถูกแล้วผมว่านะ" อ่า ร่างบางจะรู้ไหมนะว่าทำท่านี้แล้วน่ารักเป็นบ้า ขนาดมีหน้ากากปิดหน้าอยู่ อยากเห็นหน้าจริงๆจัง คงจะน่ารักมากแน่ๆ
"หยุดเถอะครับ" หน้าต้องแดงมากแน่ๆเรา"เอ่อ คุณก็ดูหล่อเหมือนกันนะ ถึงจะมีหน้ากากบังอยู่ก็เถอะ" พูดจบร่างบางก็รีบก้มหน้า อ๊ากก ไม่กล้ามอง
ร่างสูงหน้าแดงเมื่อฟังจบ"เอ่อ ขอบคุณครับ" โอ๊ย อยากเห็นหน้าจริงๆของร่างบางข้างหน้าจัง
พรึบบบ....
"กรี๊ดดด ไฟดับ..®«{§«£€$€@#%&*"
"ทุกคนครับ อยู่เฉยๆก่อนนะครับอย่าเพิ่งโวยวาย ทางเรากำลังรีบแก้ไขอยู่ครับ" เสียงพิธีกรตะโกนบอก
"โอ๊ย!!" เสียงหวานร้องขึ้น พร้อมกับเซไปหาร่างสูง ร่างสูงรีบกอดรับไว้
"คุณเป็นอะไรน่ะ?" ร่างสูงถามอย่างตกใจ
"ใครไม่รู้ชนผม อย่าให้รู้เชียว"ร่างบางบนหงุงหงิงอยู่ตรงอกร่างสูง
เมื่อร่างบางเงยหน้าขึ้นก็ชนกับใบหน้าร่างสูงที่ก้มลงมาพอดี ใบหน้าของทั้งสองอยู่ใกล้กันเพียงแค่ลมพัดผ่าน
"เอ่อ คือ.."ร่างบางกำลังจะพูด
"จะเป็นไรไหมถ้าผมจะถอดหน้ากากคุณ"พูดจบนิ้วมือของร่างสูงก็เกี่ยวหน้ากากของตัวเองและร่างบางออก
"คุณจะถอดออกทำไมเหรอครับ"ร่างบางส่งเสียงถาม
"เพราะผม...จะได้จูบคุณถนัดยังไงล่ะ"
"ฮ่ะ? อะ..อือออออ"ร่างสูงก้มลงมาปิดปากร่างบางทันที
"อืมม อืออออ" ร่างบางรู้สึกเรี่ยวแรงหายไปหมด ดีที่ร่างสูงกอดเค้าไว้ ไม่งั้นคงลงไปกองที่พื้น
พรึบบบบ..
"ไฟติดแล้วนะครับ ก็ฮะ...เฮ้ยยยย"
ทุกคนหันไปตามสิ่งที่จงฮยอนมอง ก็เจอกับคนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่
ร่างบางรีบดิ้นออกจากอ้อมกอด พร้อมทั้งผลักร่างสูงออกไป แล้วรีบวิ่งออกไปจากงานทันที
"เดี๋ยว คุณ"ร่างสูงรีบวิ่งตามออกไปทันที
"สงสัยเพื่อนของเราคงจะมีข่าวดีด้วยกันแน่ๆ"อีจุนกระซิบบอกอนยู
"ฉันก็หวังว่าอย่างนั้นนะ ว่าแต่เพื่อนพี่นิสัยดีหรือเปล่า ฉันไม่ยอมให้เพื่อนคบคนไม่ดีแน่"
"มันนิสัยดีแน่นอน พี่รับประกัน ว่าแต่เรามาคุยเรื่องของเราต่อเถอะ"
"เรื่องอะไรฮ่ะ" เต้าหู้ไม่รู้ เต้าหู้งง
"ก็พี่อยาก'
กิน'เต้าหู้อ่ะ ทำให้กินหน่อยนะ" เอื้อมมือไปกอดเอวคนตัวเล็ก
"ไอ้พี่อีจุนคนทะลึ่ง" อนยูต่อยไปที่ท้องอีจุนแก้เขิน><
ร่างสูงวิ่งตามร่างบางออกมาข้างนอก แต่ก็ไม่พบใครสักคน
"โธ่เว้ย ทำไมวิ่งไวอย่างนี้นะ"ร่างสูงรู้สึกหงุดหงิดตัวเอง
เขาหันหลังกลับก็เจอสิ่งหนึ่งหล่นอยู่บนพื้น
มันคือกระเป๋าสตางค์ ร่างสูงหยิบมันขึ้นมา เปิดดูข้างใน แล้วก็เจอกับนามบัตรกับใบหน้าที่ไม่มีวันลืม
"ผมพบคุณแล้วล่ะ" ร่างสูงยิ้มอย่างดีใจ
คิม คีย์บอม
33 มยองดง โซล
"คุณคีย์ครับ คุณคีย์"สองสามวันนี้เจ้านายของเขาเหม่อบ่อยจัง ตั้งแต่กลับมาจากงานเลี้ยงนั่น
"มีอะไรหรอ
แทมิน " ร่างบางถาม
"มีคนอยากคุยกับคุณคีย์เรื่องเสื้อผ้าล่าสุดของร้านเรานะครับ"
"ใครล่ะ?" ไม่พอใจเสื้อผ้าเราหรือไงนะ
"ผมก็ไม่รู้จักครับ แต่เขาบอกว่าคุณคีย์รู้จักเขาแน่นอน" ใครไม่รู้แต่หล่อเป็นบ้าเลย แต่ก็น้อยกว่าแฟนผมนิดนึง><
"โอเคๆ พาฉันไปพบเขาที" ใครกันนะบอกว่ารู้จักคิมคีย์คนนี้ด้วย
"อยู่ในห้องนี้ล่ะครับ" แทมินก้มมองนาฬิกา "ได้เวลาเลิกงานแล้ว ผมไปก่อนนะครับเจ้านาย ผมมีนัดสำคัญ"
"กับนายจงฮยอนนั่นสินะ"
"คร้าบ อ๋อ เจ้านายก็รีบมีแฟนได้แล้วนะ เดี๋ยวจะขึ้นคานเอาได้ ฮ่าๆ" ก่อนไปแทมินคนนี้ก็ขอแซวซะหน่อย
"เดี๋ยวเห่อะ แทมิน รีบไปเลยไป" กร๊าซซ บังอาจมาแช่งคิมคีย์สุดสวย(?)ได้
ร่างบางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสามวันก่อน
ยอมรับว่าตกใจมากที่คนตัวสูงทำอย่างนั้น แต่พอออกมาจากงาน ทำไมต้องนึกถึงแต่เขาด้วยนะ ใบหน้าที่หล่อนั้นโผล่มาในความคิดของเราตลอด แล้วทำไมเขาไม่ตามหาเราหน่อยเหรอ
"โอ๊ย พอๆๆ หยุดคิดถึงเขาสักที คีย์ตั้งสติไว้ สติๆ" ตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติ แล้วเอื้อมมือไปเคาะประตู
ก็อกๆๆ
ร่างบางเปิดประตูเข้าไป ก็พบกับร่างสูงยืนหันหลังให้เขาอยู่
"สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณอยากพบผม มีปัญหาเกี่ยวกับเสื้อผ้าของเราเหรอครับ?" ใครกันนะ รู้สึกคุ้นๆ
"ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่อยากเจอคุณเท่านั้นเอง คุณคีย์" ร่างสูงตอบกลับมา
"ทำไมคุณต้องอยากพบผมด้วย?" เสียงก็คุ้นๆ
"ก็เพราะว่า คุณได้ขโมยใจของผมในงานเลี้ยงวันนั้นไงล่ะครับ"
ใช่แล้ว เขาคนนั้นที่ขโมยจูบแรกของคิมคีย์คนนี้ไป โอ๊ย เจ้าหัวใจบ้าเต้นแรงเกินไปแล้วนะ
"งั้นคุณจะทำอย่างไรกับฉันล่ะ จะแจ้งความจับฉันเหรอ"
ตึก...
ตึก...
ตึก...
"ผมจะขอคุณเป็นแฟนกับผมต่างหาก คุณคีย์"
ร่างสูงหันหลังกลับมา
ตึก...
ตึก...
ตึก...
"จะคบกัน แต่ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยนะ"
ร่างบางรีบก้มหน้าที่หน้าแดงแจ๋ พร้อมตอบกลับไป
ตึก...
ตึก...
ตึก...
ร่างสูงเดินมายืนข้างหน้าร่างบาง มือก็จับหน้าคีย์ให้เงยขึ้น แล้วพูดว่า
"ผม
ชเว มินโฮ แฟนของคุณไงครับ"
FIN.
talk.อยู่ดีๆก็อยากเขียนฟิคที่จะเอ่ยชื่อตัวละครหลักแค่ตอนจบ บังเอิญกลับไปดูเอ็มวี จูเลียต เวอร์.เจแปน แล้วรู้สึกว่าเอ็มวีมันสวยมาก ยอมรับเลยนะว่าเอ็มวีของชายนี่ในญี่ปุ่นสวยทุกเอ็มวี
@01.14 ,09/10/2013
