17 สิงหาคม 2557

เนื้อเพลง Danger (괴도) - Taemin (태민)











Song : Danger (괴도)
Artist : Taemin (태민)
Album : Ace (1st mini album)








넌 죄저해 나 아니면 질때 너를 모단게
นอน ชเวจอแฮ นา อานีมยอน ชิลแต นอรึล โมดึนเก
คุณคิดอยู่เสมอว่าไม่มีใครเหมาะสมกับคุณ แม้แต่ผม
내 맘을은 Go 뻠뻠뻠뻠뻠 뻠뻠 뻠뻠뻠뻠뻠
แน มามือรึล Go ปอมปอมปอมปอมปอม ปอมปอม ปอมปอมปอมปอมปอม
ผมเข้าไปยังส่วนที่ปิดกั้นนั่น....
절벽같은 너의 맘을 열어 Uh
ชอลบยอกกาทึน นอเอ มามึล ยอรอ Uh
เปิดหัวใจที่แน่นหนาของคุณสักทีเถอะ Uh


나타나 땐 바람처럼 사라질 땐
연기처럼 너의 눈을 속이고
นาทานา แตน พารัมชอรอม ซาราจิล แตน
ยอนกีชอรอม นอเอ นูนึล โซกีโก

ดูเหมือนว่าลมหายใจของผมสูญหายไป เมื่อมองดวงตาของคุณที่ดูเหมือนมีอะไรปิดบังไว้
다가갈 땐 꽃잎처럼 파고들 땐
가시처럼 네 심장을 노리고
ทากากัล แตน โกชิพชอรอม พาโกดึล แตน
คาชีชอรอม นี ชิมจังอึล โนรีโก

ผมจะเข้าไปใกล้คุณเหมือนกลีบดอกไม้ แล้วซ่อนตัวเหมือนหนามแหลมทิ่มลงไปในใจคุณ







(Danger) 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에
(Danger) โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม
(อันตราย) ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้
(Danger) 널 훔쳐가요 훔쳐가요 (훔쳐가요)
(Danger) นอล ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย (ฮูมชยอกาโย)
(อันตราย) ผมจะแอบเข้าไป แอบเข้าไป (แอบเข้าไป)


Stay 손끝이 널 따라간 순간
Stay ซนกือที นอล ตารากัน ซูนกัน
รอ~ ช่วงเวลาที่ปลายนิ้วของผมจะติดตามคุณไป
세상에서 너만 빛나
เซซังเอซอ นอมัน พิชนา
คุณที่ส่องแสงให้แก่โลกใบนี้
Stay 어둠이 다 삼켜버린 밤
Stay ออดูมี ทา ซัมคยอบอริน พัม
รอ~ ให้ค่ำคืนนี้ถูกกลืนกินด้วยความมืดมิด
It’s my show time
It’s my show time
แล้วมันจะเป็นเวลาของผม






(Danger) 나와 함께 나와 함께 나와 함께 나와 함께
(Danger) นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก
(อันตราย) คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม  คุณอยู่กับผม
(Danger) 사라져요 사라져요 (사라져요 사라져요)
(Danger) ซาราจยอโย ซาราจยอโย (ซาราจยอโย ซาราจยอโย)
(อันตราย) พวกเราจะหายไป หายไป (หายไป หายไป)


난 신중해 내 타깃은 오직 하나뿐인데
นัน ชินจุงแฮ แน ทากีซึน โอจิก ฮานาปูนินเด
ผมจะระมัดระวัง เพราะผมมีแค่จุดมุ่งหมายเดียวเท่านั้น
난 초를 세고 뻠뻠뻠뻠뻠 뻠뻠 뻠뻠뻠뻠뻠
นัน โชรึล เซโก ปอมปอมปอมปอมปอม ปอมปอม ปอมปอมปอมปอมปอม
ผมนับวินาทีนั่น......
완벽했던 나의 시나리오 Uh
วันบยอแคซตอน นาเอ ชีนารีโอ Uh
บทภาพยนตร์ที่ดีที่สุดของฉัน Uh






바라볼 땐 미로처럼 잡았을 땐
พาราบล แตน มีโรชอรอม ชาบัซซึล แตน
เมื่อผมมอง มันช่างเหมือนกับเขาวงกต
모래처럼 시간은 더 흐르고
โมแรชอรอม ชีกานึล ทอ ฮือรือโก
เมื่อผมจะคว้า มันก็เหมือนกับทรายที่ปลิวหายไป
머릿속엔 안개처럼 흐트러진
퍼즐처럼 알다가도 모르고
มอริซโซเกน อันแกชอรอม ฮือทือรอจิน
พอจึลชอรอม อัลดากาโด โมรือโก

ในความคิดของผมมันเหมือนกับของเหลวที่ฟุ้งกระจาย ราวกับชิ้นส่วนของจิ๊กซอร์ที่ลึกลับ



(Danger) 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에
(Danger) โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม
(อันตราย) ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้
(Danger) 널 훔쳐가요 훔쳐가요 (훔쳐가요)
(Danger) นอล ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย (ฮูมชยอกาโย)
(อันตราย) ผมจะแอบเข้าไป แอบเข้าไป (แอบเข้าไป)





Stay 투영한 네 함정 속에 난
Stay ทูยองฮัน นี ฮัมจอง โซเก นัน
รอ~ เพื่อเข้าไปยังกลลวงที่เห็นได้ชัดของคุณ
다시 한 번 몸을 던져
ทาชี ฮัน บอน โมมึล ทอนจยอ
ผมทิ้งตัวลงไปอีกครั้งหนึ่ง
Stay 너만이 날 볼 수 있는 밤
Stay นอมานี นัล บล ซู อินนึน พัม
รอ~ ค่ำคืนนี้ จะมีแค่คุณเท่านั้นที่เห็นผม
It’s my show time
It’s my show time
มันคือเวลาของผม





(Danger) 나와 함께 나와 함께 나와 함께 나와 함께
(Danger) นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก
(อันตราย) คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม  คุณอยู่กับผม
(Danger) 사라져요 사라져요 사라져요 사라져요
(Danger) ซาราจยอโย ซาราจยอโย ซาราจยอโย ซาราจยอโย
(อันตราย) พวกเราจะหายไป หายไป หายไป หายไป




(Danger) 너는 전부 알고 있어 Oh baby, yeah
(Danger) นอนึน ชอนบู อัลโก อิซซอ Oh baby, yeah
(อันตราย) คุณรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง oh baby,yeah
또 나를 움직여 조증하고 있어 Oh baby, yeah
โต นารึล อูมจีกยอ โชจึงฮาโก อิซซอ Oh baby, yeah
คุณวางแผนและจะควบคุมผมอีกครั้ง oh baby,yeah




(Danger) 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에
(Danger) โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม
(อันตราย) ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้
(Danger) 널 훔쳐가요 훔쳐가요 훔쳐가요 훔쳐가요
(Danger) นอล ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย
(อันตราย) ผมจะแอบเข้าไป แอบเข้าไป แอบเข้าไป แอบเข้าไป


(Danger) 나와 함께 나와 함께 나와 함께 나와 함께
(Danger) นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก
(อันตราย) คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม  คุณอยู่กับผม
(Danger) 사라져요 사라져요 (사라져요 사라져요)
(Danger) ซาราจยอโย ซาราจยอโย (ซาราจยอโย)
(อันตราย) พวกเราจะหายไป หายไป (หายไป)




Stay 모든게 네 계 획대로야
Stay โมดึนเก นี กเย ฮเวกแตโรยา
รอ~ ทุกสิ่งราวกับคุณวางแผนไว้
진실은 네 손에 있어
ชินจีรึล นี โซเน อิซซอ
ความจริงเหล่านั้นอยู่ในมือคุณ
Stay 세상을 다 가진 듯한 밤
Stay เซซังอึล ทา คาจิน ดึซทัน พัม
รอ~ ค่ำคืนนี้ ผมรู้สึกราวกับได้โลกทั้งใบ
It’s my show time
It’s my show time
มันคือช่วงเวลาของผม




(Danger) 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에 오늘 밤에
(Danger) โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม โอนึล พัมเม
(อันตราย) ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้ ค่ำคืนนี้
(Danger) 널 훔쳐가요 훔쳐가요 훔쳐가요 훔쳐가요
(Danger) นอล ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย ฮูมชยอกาโย
(อันตราย) ผมจะแอบเข้าไป แอบเข้าไป แอบเข้าไป แอบเข้าไป


(Danger) 나와 함께 나와 함께 나와 함께 나와 함께
(Danger) นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก นาวา ฮัมเก
(อันตราย) คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม คุณอยู่กับผม  คุณอยู่กับผม
(Danger) 사라져요 사라져요 사라져요 사라져요
(Danger) ซาราจยอโย ซาราจยอโย ซาราจยอโย ซาราจยอโย
(อันตราย) พวกเราจะหายไป หายไป หายไป หายไป









Engs Trans : Juju (Youtube)
Thai Trans : AlmightyTeoy


◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇






Talks : #จุดพลุ 1st solo Taemin มาแล้ว เย้ๆๆ รู้สึกปริ่มมาก เป็นชนว.มา6ปี อยู่ตั้งแต่แทมแทบไม่มีเนื้อร้อง จนมาออกโซโล่เดี่ยวได้ พรืออออ อุดหนุนอัลบั้มกันด้วยนะคะ^^








1 สิงหาคม 2557

[SF] คนแมน [KaiLu ft. EXO] [Part.2-2]






[SF] คนแมน
Part : 2
Author : AlmightyTeoy
Note : พาร์ท 1 ครับผม^^





  - หอพัก -



    @คิมไคหล้อหล่อ : แกรรรรร้ นี่มันน้องนีนี่ กับพี่หานคนแมน อ๊ายยยยย
    @ปริ้นเซสลูลู่ : วันนี้มันเวอร์ชั่นพี่หาน กรี๊ดดด เอาไปสิบเต็ม
    @ไคลู่โอ้โหเฮะ : วันนี้มันลู่ไค ลู่ไค ลู่ไค!!!!!!!!!
    @ไคลู่ฮริ้งงงงง : น้องนีนี่อ้อยพี่หานไปไหมค่ะ ฮริ้งงงงง






"ไง สมใจอยากแล้วสินะพ่อซังนัมจา แมนกว่าจงอินได้แล้วนิ" มินซอก ที่ตอนนี้กลายเป็นคนติดทวิตเตอร์เงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมาพูดแซว

"ช่ายยยยย มีความสุขที่ซู้ดดด" ลู่หานที่ตอนนี้ยิ้มหน้าบานเอ่ยตอบอย่างอารมณ์ดี

"เฮ่อะๆ แล้วน้องมันบอกหรือยังว่าจะขออะไร"
"ยังอ่ะ วันนี้ฉันยังไม่ได้เจอเลย หายไปไหนก็ไม่รู้"
"แหน่ะ! คิดถึงน้องมันล่ะสิ สงสัยซังนัมจาจะกำลังมีความรักอยู่สินะ" มินซอกเอ่ยแซวเพื่อนสนิท ด้วยเห็นว่าสองคนนี้นั้นรู้สึกแบบเดียวกัน คนหนึ่งก็กลัวอีกคนก็พยายามบอกว่าตัวเองแมน แล้วเมื่อไรจะลงเอยกันสักที เฮ้อ เปาจื่อล่ะเพลีย~

"บะ..บ้าหรอ เปาจื่อหยุดพูดไปเลยนะ" ร่างเล็กรู้สึกเขินจนหน้าแดง

"ลู่เก่อฮะ มาคุยกับผมหน่อยสิ" จงอินเดินเข้ามาเรียกร่างเล็กแล้วก็เดินเข้าห้องนอนตนเองไป

"โอเคๆ ฉันไปคุยกับมันก่อนนะมินซอก เดี๋ยวมา" ร่างเล็กรีบวิ่งไปยังห้องนอนของร่างสูงด้วยความเร็ว

มินซอกมองตามเพื่อนสนิทไปในใจก็หวังว่าสองคนนี้ความสัมพันธ์คงคืบหน้าสักที

"ท่าทางจะได้หมดคราบซังนัมจาแน่คราวนี้"




♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀ ♀♀♀♀





ร่างเล็กเดินเข้าไปในห้องก็เห็นร่างสูงยืนหันหลังอยู่ตรงหน้าต่างจึงเดินเข้าไปหาทันที


"จงอินแกมีอะไรหรือเปล่า จะมาทวงสัญญาใช่ไหม" สะกิดแขนให้อีกคนหันหน้ามามอง
"ฮ่ะ ลู่เก่อพร้อมแล้วใช่ไหม" ร่างสูงหันกลับมามองพร้อมกับดึงร่างเล็กเข้ามาใกล้ๆแล้วจ้องมองเข้าไปที่ดวงตากลมราวกับกวาง
"เออๆพร้อมแล้ว กะ..กะ..แกเอาหน้าออกไปห่างๆหน่อยดิ" ลู่หานเมื่อสบตากับจงอินก็รู้สึกเขินจนทำตัวไม่ถูก
   
"ห้ามปฎิเสธโดยเด็ดขาดเลยนะฮ่ะ"

"เออ จะเอาอะไรก็พูดมาสักที อย่ามัวตะ....." ลู่หานสะดุ้งตกใจเพราะจงอินได้ดันตัวร่างเล็กไปจนติดผนังพร้อมกับกักไว้ในอ้อมแขน

"สิ่งที่ผมจะขอก็คือ...ลู่เก่อเป็นแฟนกับผมนะฮ่ะ"

"แต่ฉัน.... อุ๊บบบ อื้ออออ" ลู่หานที่กำลังจะเอ่ยตอบกลับถูกร่างสูงก้มลงมาประกบปากจูบทันที

"จะ..จงอิน นะ..นายทำบ้าอะไรฮ่ะ อยากตายหรือไงห่ะ!!!"

"ก็ลู่เก่อกำลังจะพูดคำนั้น สัญญาแล้วว่าห้ามปฎิเสธ ผมก็ต้องลงโทษเก่อนี่ฮ่ะ" จงอินยิ้มกวนตอบร่างเล็กตรงหน้าที่กำลังเขินปนโมโห
"ฉันเป็นซังนัมจานะโว้ย คนแมนๆที่ไหนเขาจะยอมกันฟ่ะ"
"แล้วเก่อจะให้ผมทำยังไง ผมรักลู่เก่อจริงๆ รักตั้งแต่วันที่เจอกันครั้งแรก ถึงแม้ว่าเก่อจะคอยบอกว่าตัวเองแมนขนาดไหนแต่สำหรับผมเก่อเป็นคนที่ผมอยากปกป้องที่สุด"
ลู่หานเบิกตากว้างรู้สึกตกใจกับสิ่งที่จงอินพูดออกมา เขาไม่เคยรู้ว่าจงอินรู้สึกกับตนเช่นไร แต่เมื่อมาได้ยินซึ่งๆหน้าแบบนี้หัวใจก็กลับเต้นรัวขึ้นมา พลันนึกย้อนไปยังอดีต





     วันแรกในการฝึกซ้อม

"ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ เร็วๆหน่อย นี่อี้ชิงนายตื่นหรือยังน่ะ ตาปิดเชียว" ครูสอนเต้นคลาสนีได้เรียกเหล่านักเรียนทั้งสิบสองคนมารวมตัวกันที่กลางห้อง
  "มาครบกันแล้วนะ ครูจะให้พวกเธอจับคู่กันเพื่อฝึกซ้อมเต้นขั้นต่อไป เอาล่ะ จับคู่กันเร็วๆ"
  "มินซอกอ่า คู่กับฉันนะ" ลู่หาน หนุ่มจีนที่เพิ่งมาอยู่เกาหลีได้ไม่นานหันมาบอกกับเพื่อนสนิทของตัวเอง
  "ขอโทษนะลู่หาน จงแดชวนฉันแล้วอ่ะ"
  "ไม่เป็นไรๆ อี้ฟานนายยังไม่มีคู่ใช่ไหมคู่กับล่ะกัน" ร่างบางหันไปชวนอีกคนที่นั่งข้างๆ
  "โทษที ฉันคู่กับอี้ชิงแล้ว ไปหาคนใหม่ไป๊!!"

  "ย๊า!อี้ฟาน จำไว้เลยนะ เฮ้อ แล้วฉันจะคู่กับใครกันดี"

  "ไหนใครยังไม่มีคู่ออกมานี่สิ อื้มมม มีสี่คนชื่ออะไรกันนะ อ๋อ จงอิน เซฮุน จื่อเทา แล้วก็เราลู่หานสินะ" ครูฝึกสอนชี้ไปยังร่างเล็ก "ลู่หาน นายอยากคู่กับใคร?"

"เอ่อ.." ร่างเล็กมองไปยังบุคคลทั้งสาม แล้วก็ไปสะดุดกับสายตาคมของจงอินเข้า หัวใจก็เริ่มเต้นรัวขึ้นมา "จะ..จงอิน"

  "จงอินหรอ นาย! จงอินคู่กับลู่หานนะ" ครูฝึกสอนหันไปบอกร่างสูง

  "ครูครับ ผมขอคู่กับเทาดีกว่าฮ่ะ" จงอินกล่าวขัดขึ้นมา
  "ทำไมห่ะจงอิน"


  "เอ่อ ก็...เพราะ...เทาดูแมนเหมาะที่จะเต้นคู่กับผมนะฮ่ะ"
  ลู่หานเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็เกิดอาการช็อคขึ้นมา

        ดูแมน..
        ดูแมน..
        แมน..
        แมน..
        แม๊นนนนนนนนนนน..

  นี่ผมดูไม่แมนเลยใช่ม้ายยยยย~~













"จงอินนายพูดจริงๆใช่ไหม ไม่ใช่ว่านายชอบฉันเพราะว่าฉันแมนหรอกเหรอ" ลู่หานถามอีกคนด้วยความงงงวย
"เก่อไปเอาความคิดนี้มีจากไหนฮ่ะ?"
"ก็นายเคยพูดตอนที่เราเป็นเด็กฝึกกัน"

"อุ๊ก 55555 เพราะอย่างนี้เหรอฮ่ะที่เก่อพยายามแมน ตอนนั้นผมก็แค่เขินที่จะคู่กับเก่อ ก็เลยพูดขึ้นมามั่วๆนะฮ่ะ"

"ห๊ะ แก จงอินไอ้คนบ้า รู้ไหมฉันรู้สึกยังไงห่ะ" ร่างเล็กกำมือชกเข้าไปที่อกอีกฝ่ายอย่างหงุดหงิด

"ผมขอโทษๆ แต่ว่าตกลงลู่เก่อจะคบกับผมไหม คนแมนๆต้องพูดตรงๆนะ ห้ามโกหก"

"เออ! คบสิ ฉันก็ชอบแกมาตั้งแต่แรกเห็นแล้วเหมือนกัน" ร่างเล็กเบือนหน้าหนีร่างสูงเพื่อไม่ให้เห็นหน้าที่กำลังแดงกล่ำ >//<

"เย้ ผมรักลู่เก่อที่สุดเลย มามะ มาหอมทีนึง"
ร่างสูงยื่นหน้าเพื่อหวังจะได้หอมร่างเล็ก
"ย๊า หยุดก๊อนนน ฉันคบกับแกก็จริง แต่ก็มีข้อแม้หนึ่งอย่าง"

"อะไรเหรอฮ่ะ?????"




♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀ ♀♀♀♀





"ว่าไงลู่หาน จงอินมันขออะไร" มินซอกเอ่ยถามเพื่อนที่เดินออกจากห้องมาพร้อมกับจงอิน ว่าแต่ทำไมหน้ามันแดงๆฟ่ะ?

"ผมขอลู่เก่อเป็นแฟนฮ่ะ แล้วเก่อก็ตกลงเรียบร้อย" จงอินตอบแทนพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง

"ห๊ะ!! นี่เรื่องจริงใช่ไหม โอ้วว ไคลู่นี่มันเกิดขึ้นแล้วจริงๆ"


"ย๊า!มินซอก ไม่ใช่ไคลู่ซ่ะหน่อย ลู่ไคต่างหาก ใช่ไหมน้องนีนี่" ลู่หานปฎิเสธเสียงดังแล้วก็โอบเอวจงอินโชว์


"ไม่อ่ะ ไม่จริง ไม่เชื่อ เป็นไปไม่ได้" มินซอกส่ายหน้าอย่างรุนแรง

"ก็แล้วแต่แกนะเปาจื่อ ไปกันเถอะน้องนีนี่" พูดจบก็ลากจงอินออกจากหอพัก แต่ก็ยังคงได้ยินเสียงตามหลังมา







"คยองซูวววว มันไม่จริงใช่ไหม เป็นไปไม่ได้"
"มินซอกฮยอง พี่เป็นอะไรไปฮ่ะ??"







จงอินขำกับสิ่งที่ได้ยิน และก็รู้สึกขอโทษมินซอกฮยองด้วย เขาก็แค่เป็นคนที่รักแฟนมาก แฟนขออะไรก็ต้องทำใช่ไหมล่ะ :-P  อีกอย่างใครจะปฎิเสธดวงตากวางเวลาอ้อนได้ลง เขาคนนึงล่ะที่ไม่มีทางปฎิเสธคำขอได้ ถึงมันจะแปลกๆก็ตาม

    "เมื่ออยู่ต่อหน้าทุกคน นายต้องเป็นนีนี่ให้ฉัน"



ร่างสูงตัดสินใจเลิกคิดเรื่องนี้ แล้วก็เอื้อมมือมาโอบเอวร่างเล็กอีกคนแทน

"ย๊า เดี๋ยวคนอื่นเห็นนะ"



"ไม่หรอกฮ่ะลูลู่ ที่ตรงนี้มีแค่เราสองคนเท่านั้น"








END???








* แถมๆ *






    @คิมไคหล้อหล่อ : เมื่อไรคิมไคจะมาจ่ายค่าจ้างสักทีค่ะ
    @ปริ้นเซสลูลู่ : จงอินอ่า ค่าจ้างห้ามลืมให้นูนานะ
    @ไคลู่โอ้โหเฮะ : ไอ้ดำ มีแต่คนทวงค่าจ้าง 55 แต่ก็ขอบใจที่ยอมทำตามที่บอกไปตอนอยู่ในห้องซ้อมนะ เย่เฮท!
    @ไคลู่ฮริ้งงงงง : ถ้าไม่จ่ายค่าจ้าง นูนาจะฟ้องลู่หานนะจงอิน -3-







      @คิมไค_จงอิน : รักลู่เก่อที่สุด <3
    
      @ลูลู่_ลู่หาน  : รักเหมือนกัน <3








Fin.









Talks : พาร์ท2จบแว้ว คนแมนเขาก็มีเหตุผลที่อยากจะแมนนะ 555 น้องนีนี่กับพี่ลูลู่





#ฟิคคนแมนไคลู่









[SF] คนแมน [KaiLu ft. EXO] [Part.1-2]





[SF] คนแมน [KaiLu ft. EXO]
Part : 1 : 2
Author : AlmightyTeoy










  - หอพัก -






*ห้องนั่งเล่น*


"ฮึ่ยยยยย"



"อ๊ากกกก"



"ย๋าาาาาา....โอ๊ย! ใครปาอะไรมาว่ะ?"


"ฉันปาเองแหล่ะ  แกนี่นั่งบ่นบ้าอะไรอยู่คนเดียวหะไอ้กวางบ้า เห็นไหมว่าน้องมันกลัวหนีกันไปหมดแล้ว" มินซอก  ถามเพื่อนสนิทที่นั่งอยู่บนโซฟา ซึ่งตอนนี้อาการดูน่าเป็นห่วงด้วยอารมณ์ปลงๆ
"ก็แกดูสิ่งที่แฟนคลับทวิตสิ ฉันอ่านแล้วอยากจะบ้า ฮือ ความยุติธรรมอยู่ที่ไหนก้านนน ㅠ ㅠ" กวางบ้า เอ๊ย ลู่หานที่ตอนนี้อยู่ในโหมดสติหลุด ยื่นโทรศัพท์มือถือที่หน้าจออยู่ในโปรแกรมนกสีฟ้าให้เพื่อนรักดู

"ไหนๆ มีอะไรกันหนักหนาเชียว" มินซอกรับโทรศัพท์มาดูด้วยความสนใจ









  @คิมไคหล้อหล่อ : รูปนี้ไคหล่อมากเลยอ่า ใจจะละลาย >< ลู่หานก็สวยที่ซู้ดด
  @ปริ้นเซสลูลู่ : ลู่หานน่ารักจัง ใจฉันปลิวไปแล้ว <3
  @ไคลู่โอ้โหเฮะ : ไคลู่~~ กรี๊ดด ไคโอป้าเมะในฝันของฉัน~~
  @ไคลู่ฮริ้งงงงง : ลู่หานจะน่ารักไปถึงไหน แค่นี้พี่ไคก็หลงจะตายอยู่แล้ว
   บลาๆๆๆๆๆ








"หือ ที่แกคร่ำครวญอยู่นี่ คือฟินที่คนเขาพูดถึงไคลู่ใช่ม่ะ" มินซอกเงยหน้าจากจอโทรศัพท์แล้วถามแหย่คนตรงหน้า
"มะ..ไม่ใช่สักหน่อย นี่ไม่เห็นจริงๆเหรอ" ลู่หานตอบพลางอมลมไว้ในแก้ม
"เห็น? เห็นอะไรล่ะ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลยนิ"






"โอ๊ยยย คิม!มิน!ซอก! นี่นายไม่เห็นคำว่าลู่หานน่ารักอย่างโน่น สวยอย่างนี้เหรอ แล้วยิ่งไอ้คำว่าไคลู่นะ ชื่อคนที่อยู่ข้างหลังมันหมายถึงเคะไง ฉันออกจะแมน ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ ㅠㅠ" กวางบ้าที่สติแตกไปแล้วคร่ำครวญดิ้นไปมาอยู่บนโซฟา
"ห่ะ! แค่เพราะเรื่องนี้แกถึงกับคร่ำครวญยังกับคนบ้าเนี่ยนะ"
"เรื่องแค่นี้อะไรกัน ฉันคือคนแมน ซังนัมจาน่ะรู้จักไหม ทำไมพวกแฟนคลับถึงไม่เข้าใจฉัน ฉันก็ออกจะแมนพอๆกับจงอินนะ"



"ลู่หานฉันก็ไม่รู้จะบอกกับแกยังไง แต่ถ้าแกเชื่ออย่างนั้น ก็เอางี้ไหมล่ะ ลองไปปรึกษาจงอินดูสิว่าน้องมันทำยังไง แฟนๆถึงมองว่าแมน" มินซอกบอกอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรดี เพื่อนเชื่ออย่างนั้นเราก็ไม่ควรขัดศรัทธาใช่ไหมละ :-P
"เออใช่ ขอบใจมากมินซอก ฉันไปหาจงอินก่อนนะ จงอิ๊นนนนนนน นายอยู่หนายยยย" ร่างเล็กพูดขอบใจเสร็จก็รีบวิ่งไปตามหาอีกคนทันที
"ลู่หานระวังหน่อยเดี๋ยวล้ม เฮ้อ ขอโทษนะจงอินที่พี่ผลักภาระไปให้นาย" มินซอกถอนหายใจอย่างโล่งอก






ขณะเดียวกัน





*ห้องครัว*





ร่างสูงเดินเข้ามาอย่างสะลึมสะลือ เปิดตู้เย็นแล้วดื่มน้ำด้วยความกระหาย
"คิมมม จงงง อินนน ช่วยพี่ด้วยยย" ลู่หานเมื่อเห็นคิมจงอินก็รีบวิ่งเข้าไปกอดแขนทันที
"แค่กๆๆ อะไรฮ่ะลู่เก่อ แค่ก..คะ..ใครทำอะไรมาเหรอฮ่ะ" จงอินถามร่างเล็กที่ตอนนี้กอดแขนเขาไว้แน่น พลางคิดในใจเกือบตายตั้งแต่เช้าเลยตู =_=
"ไม่มีใครทำอะไรพี่หรอก แต่จงอินช่วยพี่หน่อยได้ไหม" พูดจบแล้วก็เอาหัวถูอย่างอ้อนๆ สบตาปิ๊งๆ *-*
"อะ..อะไรครับ ลู่เก่อจะให้ผมช่วยอะไร" ร่างสูงก้มมองร่างเล็กด้วยความประหม่า




"ช่วยสอนพี่ให้ดูแมนที"







♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀ ♀♀♀♀







   - ตึกเอสเอ็ม -








"เวลาเต้นสายตาต้องทำให้ดูเซ็กซี่"


"ยิ้มแค่มุมปาก"


"นั่งขัดสมาธิหลังตรง"


"งื้มๆ เวลาดื่มน้ำต้องกระดกดื่ม ห้ามใช้หลอด จำๆๆๆ"ลู่หานมองไปยังจงอินที่ตอนนี้กำลังดื่มน้ำหลังจากที่ซ้อมเต้นกันเสร็จด้วยสายตาจดจ้อง
ก็ไม่อยากยอมรับหรอกนะว่าหลายสิ่งที่จงอินทำมันดูเท่มากๆ ชิ -3-




"นี่ๆจงอิน แกว่าลู่เก่อแปลกๆป่ะ ทำไมพี่เขามองแกตลอดเลย แถมแกไปไหนก็ตามติดซ่ะยิ่งกว่าทากาว ตกลงมีเรื่องอะไรกันว่ะ" เซฮุน ผู้ที่สงสัยในพฤติกรรมอันแปลกประหลาดของพี่ชายคนสนิทกระซิบถามจงอินด้วยความอยากรู้

"ก็ไม่มีอะไรหรอก แค่ลู่เก่อเขาอยากให้ทุกคนมองว่าแมน ก็เลยอยากทำอะไรเหมือนๆฉันก็แค่นั้น" จงอินยักไหล่ กระซิบตอบกลับไป
"ห่ะ!!!!" เซฮุนร้องตะโกนด้วยความตกใจ
"มีอะไรเหรอที่รักร้องตะโกนเสียงดังเชียว" เทา หนุ่มกังฟูแพนด้าตะโกนข้ามฟากห้องมาด้วยความตกใจ
"ไม่มีอะไร อ๋อ แล้วก็แกไอ้แพนด้าใครเป็นแฟนแกฮ่ะ พูดใหม่สิ" เซฮุนตอบพร้อมจิกตาใส่
"ก็ฮุนนี่ไงแฟนเค้า อะ..โอ๊ยๆๆ อย่าปาขวดน้ำมามันเจ็บ"
"สมน้ำหน้า เงียบไปเลยนะไอ้แพนด้าขี้ตู่" เซฮุนหลังจากประทุศร้ายอีกคนด้วยความเขินเสร็จแล้วก็หันมากระซิบถามจงอินอีกครั้ง "ลู่เก่อน่ารักนะดีแล้ว ไม่น่าอยากแมนเลย แล้วแกลองบอกพี่เขาให้เลิกคิดไปบ้างป่ะ?"
"ก็พยายามบอกแล้ว แต่ก็ไม่ได้ผล ฉันก็ไม่อยากให้ลู่เก่อคิดแบบนั้น แต่จะทำอะไรได้ ลู่เก่อไม่มีทางเปลี่ยนความคิดง่ายๆหรอก"
"ไม่ๆ มันต้องมีทางสิ งั้นลองแผนนี้ล่ะกัน เอาหูมานี่ ซุบซิบๆๆ บลาๆๆๆ"







♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀ ♀♀♀♀





  - หอพัก -



"จะไปไหนฮ่ะจงอิน" ลู่หานที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องครัวถามร่างสูงที่กำลังใส่รองเท้าเตรียมตัวออกไปข้างนอก

"ไปเที่ยวฮ่ะ นานๆจะมีวันหยุดทั้งที ลู่เก่อจะไปด้วยกันไหมฮ่ะ"

"ไปสิๆรอพี่แป๊บนึงนะ อี้ฟานนนน ฉันไปเที่ยวกับจงอินนะนายอยู่เฝ้าหอด้วยล่ะกัน"

"จะไปไหนก็ไปเถอะกวางบ้า จงอินนายก็ระวังติดเชื้อบ้าด้วยล่ะกัน" อี้ฟาน ที่เดินออกมาจากห้องครัวเอ่ยตอบ

"ว่าใครบ้าห่ะ? ไม่ต้องเอามันหรอกของฝากนะ ป่ะ..ไปกันเถอะจงอิน" ร่างบางเข้าไปดึงแขนร่างสูงให้เดินตามออกมา

"ไปก่อนนะครับฟานเก่อ" จงอินเอี้ยวตัวมาบอกลาด้วยความอ่อนน้อม




♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀ ♀♀♀♀






"แกจะไปไหนฮ่ะจงอิน" ลู่หานหันมาถามร่างสูงที่เดินตามมาด้วยความอยากรู้

"ผมสิต้องถามลู่เก่อว่าจะลากผมไปไหนฮ่ะ" ร่างสูงตอบกลับมาด้วยความขบขัน ก็ตั้งแต่โดนลากออกมาจากหอ ร่างเล็กตรงหน้าก็ลากเขาให้เดินตามมาตลอดไม่หยุด
"เออใช่ 555 ฉันก็ลืมเลยลากแกมาเพลินเลย ว่าแต่ตรงนี้มันที่ไหนกันเนี่ย"
"อืมม น่าจะเป็นสวนสาธารณะริมแม่น้ำฮันที่เรามากันบ่อยๆก่อนเดบิวต์นะฮ่ะ งั้นเราเข้าไปข้างในกันเถอะลู่เก่อ"
"โอเคๆ ไปรำลึกความหลังกัน Let's go!!"















"แฮ่กๆ ไม่ไหวแล้วอ่ะจงอิน ขอคนแมนพักก่อนล่ะกัน" พูดเสร็จลู่หานก็เดินไปนั่งที่ขอบสนามบาส ร่างเล็กหอบหายใจอย่างหนัก หลังจากเล่นบาสกับจงอินมาเกือบชั่วโมง
"ไหวไหมฮ่ะ ให้ผมไปซื้อน้ำให้ไหม" ร่างสูงเมื่อเห็นร่างเล็กไปนั่งพัก จึงหยุดเล่นและไปนั่งลงข้างๆ
"ไม่ต้องๆ แค่นี้ไม่เหนื่อยเกินความสามารถซังนัมจาหรอกน่า" ร่างเล็กยู่ปากส่ายหัวปฎิเสธไปมา
จงอินเมื่อเห็นอย่างนั้นก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้ ลู่เก่อจะรู้ไหมนะว่าตัวเองน่ารักมาก จนทำให้หัวใจใครบางคนเต้นรัวอยู่ตอนนี้
"ทำไมเก่อต้องพยายามบอกว่าตัวเองแมนด้วยฮ่ะ แล้วก็ทำไมต้องเป็นผมที่เก่อมาขอร้อง คนอื่นในวงก็ดูแมนนะอย่างเทา ชานยอลไรงี้" ร่างสูงหันไปถามร่างเล็กที่ตอนนี้นอนแผ่ไปบนสนามเรียบร้อย

"ก็....ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่...อย่างเทา ถ้าอยู่กับหมอนั่นฉันว่าได้ฆ่ากันตายเข้าสักวัน ส่วนชานยอลเดี๋ยวฉันจะถูกหมาน้อยของมันเล่นงานนะสิ ขี้หวงอย่างกับอะไรดี" ลู่หานตอบบ่ายเบี่ยง แต่ก็มิวายกัดแบคฮยอนน้องรักสักหนึ่งที


"แล้วคนอื่นๆก็มีนะฮ่ะ พี่ซูโฮ ดีโอ พี่จงแด อี้ชิงเก่อ อี้ฟานเก่อ หรือแม้กระทั่งพี่มินซอกทำไมพี่ไม่ไปขอร้องเขาล่ะ"

"ก็ฉัน...คือ... ย๊าาา จงอิน กะ..แกจะทำอะไรน่ะ? O//O " ลู่หานที่กำลังจะหาคำตอบตกใจเมื่ออยู่ดีๆจงอินมานอนคว่ำคล่อมตัว ใบหน้าของจงอินอยู่ใกล้จนหายใจรดกัน







ตึกตัก...ตึกตัก
ทำไมหัวใจเราเต้นรัวจัง
ไม่นะ คนแมนต้องไม่เป็นแบบนี้สิ







"ลุกออกไปเดี๋ยวนี้จงอิน มันหายใจไม่สะดวก" ลู่หานพูดไล่ด้วยใบหน้าที่แดงกล่ำ
จงอินเมื่อเห็นอย่างนั้น ก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้มากกว่าเดิม
"ไม่ลุกฮ่ะ จนกว่าพี่จะบอกความจริงกับผม"
"ก็ได้ บอกแล้วๆลุกออกไปก่อนสิ"
ร่างสูงเมื่อเห็นว่าแกล้งร่างเล็กจนพอใจแล้ว ก็ยอมลุกออกมา
ลู่หานเมื่อเห็นจงอินลุกออกไปก็รีบลุกขึ้นนั่งทันที
"บอกผมมาเลยลู่เก่อ ผมอยากรู้แล้ว"
"ชิ แกนี่มัน.." ลู่หานหันไปยู่ปากใส่ "ตอนนั้นฉันเล่นทวิตเตอร์ตามปกติ ก็เข้าไปส่องแฟนคลับว่าเขาพูดถึงเรายังไง แล้วฉันก็เข้าไปเจอรูปฉันกับแก พวกเขาชมว่าแกหล่ออย่างนู้นอย่างนี้ แต่กับฉันพวกเขากลับบอกว่าน่ารัก ให้ตายเถอะความยุติธรรมอยู่ที่ไหน ㅠ ㅠ"
"เก่อก็เลยอยากเป็นแบบผมสินะ"
"ก็ใช่ส่วนหนึ่ง แต่ที่ฉันเลือกมาอยู่กับแกก็เพราะช่วงนี้เราไม่ค่อยได้ได้เจอกันเลย ฉันก็แค่อยากคุยกับแกด้วย ฉะ..ฉะ..ฉันคิดถึงแกว่ะ" ลู่หานตอบออกไปด้วยความประหม่า
"ผมก็คิดถึงเก่อเหมือนกันฮ่ะ" จงอินที่ตอนนี้ยิ้มแก้มแทบปริตอบออกมาอย่างเร็ว
"เอาอย่างนี้ไหมฮ่ะ ถ้าผมช่วยเก่อให้แฟนๆพูดว่าเก่อแมนกว่าผมได้ เก่อต้องทำตามคำขอผมหนึ่งข้อได้ไหมฮ่ะ"
"หื้อ? ก็ได้ ว่าแต่คำขอแกคงไม่แปลกประหลาดใช่ไหมอ่าจงอิน"





"ไม่หรอกฮ่ะ^^"








Continue Part.2







♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀♀







Talks : ฤดูแห่งการสอบผ่านพ้นไป ฤดูแห่งการซ้อมและการแก้บนก็เข้ามาแทน 555 บนด้วยช็อตฟิคไคลู่แล้วผ่านด้วย #ของเขาดีจริงๆ เผอิญเห็นรูปนี้จากคอนฯก็เลยนึกถึงน้องนีนี่ 555 ว่าจะเขียนเป็นSFตอนเดียว ดันไม่พอซ่ะงั้น ช่วยไปอ่านตอนสองกันด้วยนะคะ #รักคนอ่าน








#ฟิคคนแมนไคลู่